Przygotowane otoczenie – czyli o nowym budynku Polskiego Ośrodka Edukacji Montessori
"Dziecko, które naprawdę pokochało swoje otoczenie i wszystkie żyjące stworzenia, które odkryło radość i entuzjazm w pracy, daje nam powód, by mieć nadzieję … nadzieję na pokój w przyszłości."
- Maria Montessori
Nie jest rzeczą prostą we współczesnym świecie prowadzić szkołę, która stanowi alternatywę do systemu powszechnie uznanego za słuszny. Wielu rodziców na szczęście coraz częściej zauważa, że przysłowiowa „szkolna ławka” i groźnie spoglądająca pani ze wskaźnikiem w ręku, to nie to, czego pragną dla swoich dzieci. Zatem szukają. Trafiając na szkoły Montessori szybko dochodzą do wniosku, że idea wydaje się być słuszna, stąd tego typu placówki cieszą się coraz większym powodzeniem.
Maria Montessori narzuciła dość rygorystyczne wymogi, co do przygotowania budynku i pomieszczeń, w których dzieci mają rozwijać swoje fazy wrażliwe. Potrzeba wybudowania nowej szkoły przez Polski Ośrodek Edukacji Montessori zrodziła się ze względu na trudne dostosowanie istniejących już budynków do montessioriańskiego wymogu odpowiednio przygotowanego otoczenia. W placówce tej, cieszącej się bardzo dużym zainteresowaniem, w której zapewnia się dzieciom edukację Metodą Montessori już od 18 miesiąca życia, poprzez przedszkole, szkołę podstawową i gimnazjum, potrzeba ta z roku na rok była coraz bardziej silna. Stąd trud, który podjęli jej pomysłodawcy.
Polski Ośrodek Edukacji Montessori, którego założycielami są Państwo Dorota i Tomasz Rotowscy, rozpoczął budowę nowego obiektu w listopadzie 2010 roku. Stworzenie idealnej przestrzeni, w której każde dziecko będzie się mogło swobodnie poruszać i obserwować pracę innych dzieci, znajdzie stolik i krzesełko odpowiednie do swojego wzrostu, włącznik światła na poziomie swojego wzroku, czy klamkę za którą ze swobodą będzie mogło pociągnąć, okazało się rzeczą niezwykle trudną. Przede wszystkim wymagało gruntownej koncepcji wynikającej z założeń Pedagogiki Montessori, starannego i przemyślanego projektu, wielkich nakładów finansowych i mierzenia się z trudną biurokracją. Po kilkunastu miesiącach ciężkich prac i stawiania czoła wielu problemom, 3 września 2012r. odbyło się uroczyste otwarcie nowego budynku Niepublicznej Podstawowej Szkoły Montessori w Warszawie przy ul. H. Poboznego 1. Efekt jest niezwykły. Jest to budynek o imponujących rozmiarach. Przestrzeń w środku jest maksymalnie otwarta, ciekawym rozwiązaniem są przeszklone bądź rozsuwane ściany, półpiętra i schody wykorzystane na miejsca spotkań, oranżeria. Każde miejsce w tym budynku ma swoją funkcję edukacyjną. Na podłodze od parteru po drugie piętro ciągnie się wstęga czasu – od Historii Wszechświata do czasów współczesnych, na pierwszym piętrze w podłodze znajduje się konturowa mapa świata - w kolorach nawiązujących do montessoriańskiego globusa kontynentów - a każda sala reprezentuje inny kontynent, korytarz jest zaś wyraźnie podzielony, niczym kula ziemska, na obszar lądu i wody. Nie zapomniano tu też o naturalnej potrzebie ruchu dziecka, stąd w budynku znajduje się sala rekreacyjno – gimnastyczna z radiowęzłem.
Podczas uroczystego otwarcia wszyscy goście mieli okazję zwiedzić budynek. Chętnych nie brakowało. Sala gimnastyczna, choć duża, na tę ilość zebranych wydała się dość ciasna. Wśród przybyłych gości były oczywiście wszystkie dzieci uczęszczające do szkoły i gimnazjum wraz z rodzicami. Nie zabrakło też ważnych osobistości, zarówno ze środowiska montessiorańskiego, między innymi pani dr Małgorzaty Mikszy i pana Clausa Dietera Kaula, jak i ze środowiska władz lokalnych, mianowicie pana burmistrza gminy i dzielnicy Ursus Wiesława Krzemienia oraz przybyłych z nim radnych i przedstawicieli władz dzielnicy.
Uroczystość rozpoczęła się poświęceniem budynku przez tutejszego proboszcza oraz powitaniem gości w siedemnastu różnych językach i wniesieniem flag tychże krajów przez związane z nimi dzieci, co w sposób symboliczny miało pokazać charakter szkoły i jej główne cele, ściśle związane z wychowaniem kosmicznym, takie jak: poszanowanie indywidualności każdego człowieka, uczenie tolerancji i szacunku do różnorodności, jak również uniwersalność założeń pedagogiki Marii Montessori. Po wprowadzeniu przygotowanym przez założycieli i pomysłodawców, Państwa Doroty i Tomasza Rotowskich, nastąpiła prezentacja, która przygotowała prezes Polskiego Stowarzyszenia Montessori pani dr Małgorzata Miksza. Pani prezes zwróciła uwagę zebranych na główne założenia pedagogiki Montessori, na rolę otoczenia, nauczycieli i rodziców w procesie wychowawczym i edukacyjnym. Dzieci po części głównej wraz z wychowawcami udały się do swoich nowych sal, gdzie ciekawie spędzały czas, podczas gdy rodzice i pozostali goście wysłuchali wykładu inauguracyjnego pana Clausa Dietera Kaula z Instytutu Edukacji Holistycznej w Tegernsee w Bawarii, praktyka i niezwykłego autorytetu w dziedzinie pedagogiki Montessori. Podczas tego spotkania poruszono ważne kwestie związane z relacją i współpracą pomiędzy rodzicami i szkołą. Omówiono zagrożenia współczesnego świata, przed którymi może się bronić tylko człowiek, który jest zdolny do samodzielnego i kreatywnego myślenia. Całość dopełnił uroczysty bankiet, na którym była okazja do rozmów, wymiany doświadczeń i integracji środowiska montessiorańskiego.
Oby w przyszłości powstawało coraz więcej takich miejsc, tak by wizja Marii Montessori mogła się wypełnić:
„W mojej wizji przyszłości młodzi ludzie nie zdają kolejnych egzaminów przechodząc ze szkoły średniej na uniwersytet. W mojej wizji przyszłości młody człowiek przechodzi z jednego etapu samodzielności do kolejnego – wyższego dzięki swojej własnej aktywności, wysiłkowi własnej woli. To właśnie stanowi wewnętrzny rozwój człowieka.”
- M.Montessori